σιφωνοθήκη

η, Ν

ναυτ. (σε παλιότερα ξύλινα πολεμικά πλοία) ορθογώνιο περίφραγμα από σανίδες που έμοιαζε με κλουβί και στο οποίο τοποθετούσαν τους σίφωνες για την προφύλαξή τους κατά τη διάρκεια τρικυμίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σίφωνας + θήκη. Η λ. μαρτυρείται από το 1858 στο Ονοματολόγιον Ναυτικόν].